Koen Slootweg – Jong Oranje

Hallo, ik ben Koen. Ik ben lid van IHCL en ik ben daar al een paar jaartjes lid van. Ik vind het een leuke club en heb daar een goede basis opgebouwd. De club heeft een paar moeilijke jaren gehad, zoals iedere club dat wel eens heeft. Vorig jaar hebben een paar mensen hard voor de club gewerkt en hebben de club weer laten groeien. Ik ben heel blij dat het gelukt is en hoop dat de club het volgend seizoen weer een hoop prijzen mag winnen. De club heeft al veel prijzen gewonnen, vooral toen de club nog wat jonger was. En zoals het er uitziet, kunnen we wel weer wat kampioenen en andere mooie winnaars gaan verwachten. Ik ben daarom ook heel trots op de club.
In april kwam ik een keer van dorp naar huis. Dit is nog niet zo raar, want dat doe ik wel vaker. Toen ik thuiskwam, zaten mijn moeder en zus op de bank. Ook dit was wel vaker het geval, omdat het avond was. Ik zag ze al een beetje heen en weer wiebelen van de zenuwen. Nee, dit was nieuw voor mij! Het zweet stond gelijk op mijn voorhoofd en ik dacht: “wat gebeurt hier nou?” Ik keek naast mij op de tafel en zag daar een brief van de KNSB liggen. Mijn moeder sprong op en riep: ‘’Maak open, maak open!”, dus mijn hand gaat naar de brief. Ik pak hem en scheur hem in één keer open. Ik kijk naar de titel en mijn hart gaat tekeer als een beest. Op de brief stond: “beste Koen, bij deze ben je uitgenodigd voor Jong Oranje Shorttrack.” Het eerste wat ik deed was Toine bellen! Want dat was mijn coach. Ook belde ik Cees even, maar natuurlijk wist hij het al. Want dat is Cees. Na veel overleg en geregel kwam dan uiteindelijk het beslissende moment. Zal ik het wel of zal ik het niet doen. U die de moeite heeft genomen dit alles te lezen, zal wel denken: “die keus is toch zo moeilijk?”. Maar dan heeft U het mis. Ik had namelijk ook nog een uitnodiging voor het RTC. Dit is een regionaal talentencentrum. Dat is gewoon in Dordrecht en Jong Oranje is in Heerenveen. Uiteindelijk werd het Heerenveen.

Ik zit nu 4 weken in Heerenveen. Nou, dat is niet helemaal waar, want nu zit ik in de auto. De vierde week zit er namelijk net op. Ik heb het prima naar mijn zin bij Jong Oranje. Het is een leuke groep en het zijn aardige trainers. Ik train daar 2 tot 4 keer per dag en ongeveer 12 keer per week. Misschien schrikt U nu. Maar dat is heel normaal, dat was ook het eerste wat ik deed. Ik train daar 5 dagen en in het weekend hebben we wedstrijden of ben ik thuis. Ik train in de ochtend en in de middag. Ik heb nu nog geen school want het is vakantie. Tussen de trainingen doe ik dus ook helemaal niks. Wel eten en drinken, want na de training moet je wel weer even bijtanken. Verder lig ik op mijn bed en slaap ik. Ik zelf vind dat ik al aardig met de groep mee kan trainen. En dat maakt het ook een stukje leuker en makkelijker. We doen veel ijstrainingen en verder een paar trainingen in de kracht- en skeelerhal. Een enkele keer zijn we ook op de atletiekbaan te vinden, voor pittige schaatssprongen en schaatspassen. Ik hoop dat de nieuwe IHCL-jeugd ook hard blijft trainen. Dan kom ik die misschien ook nog eens in Heerenveen tegen.
Koen in Jong Oranje werd/wordt mede mogelijk gemaakt door – ga even goed zitten want het zijn er nogal wat -: Toine van der Valk: een geweldige coach en helpende hand. Robbert-Kees Boer: met zijn mooie en altijd leerzame en nooit saaie traingen. En door kunstzinnige materiaalman Cees Juffermans,  de serieuze van allen. Van hem moest ik alles zelf doen,  maar hij hielp mij wel altijd op weg. Door Alex Velzeboer: “Sexy- lexie” een beest van een trainer, maar altijd bezorgd om mij,  want altijd vroeg hij hoe het met mij ging, en geloof mij, dat is erg fijn. Door Benny Bruggemans, mijn geweldige opvang en Dennis Kunne, altijd vrolijk en een goed trainingsmaatje en Michael Kunne, ook altijd vrolijk en goed trainingsmaatje. En door Viktor Ahn Van der Hoek: Hij hield mij altijd scherp en gelukkig heel, maar zeker niet te vergeten: hij heeft mij hard gemaakt met hulp van Robbert-Kees. En natuurlijk mijn vrienden en familie. De allerbelangrijkste van allemaal zijn natuurlijk mijn ouders en opa en oma. Zij zijn mijn hoofdsponsors en maken dit echt allemaal mogelijk. Bedankt voor het lezen en graag tot ziens. Groeten uit de auto
Twitter: @koenslootweg. Facebook: koen slootweg.