Lid van de Maand #9: Lieve Willemsen

Foto: Livia Ceriani

Het zomerseizoen is in volle gang! En ook in de zomermaanden, zetten wij elke maand een van onze leden in het zonnetje. Elk lid, van jong tot oud, van vrijwilliger tot rijder, maakt IHCL uniek met hun speciale verhaal. We willen ze hiermee de kans geven om hun verhaal te vertellen. Ons negende lid van de maand kwam jaren geleden vanaf de langebaan naar onze club toe en geeft sinds kort ook training. Ze doet nu ook enthousiast mee aan onze zomertrainingen. Ons lid van de maand van juli is: Lieve Willemsen!

Hoe lang schaats je al? Ik schaats al sinds mijn achtste. Ik heb eerst twee jaar langebaan gedaan bij de eigen club van mijn dorp, Woubrugge. Maar mijn techniek in de bocht was écht niet goed, dus toen zei mijn vader “We gaan even wat anders zoeken’’. Ik ben toen op mijn tiende shorttrack gaan doen, dus nu al 5 jaar.

Hoe was dat, om te beginnen met shorttracken als je al langebaanervaring hebt? Ik weet nog dat ik de eerste keer super zenuwachtig was, want je komt toch bij een nieuwe groep. Maar toen ik daar met mijn vader aankwam was iedereen heel vriendelijk en werden we ontvangen alsof we er al helemaal bij hoorden. De eerste bocht dacht ik echt ‘’Wat is dit?”, het was zo scherp. De bocht krap uitkomen was echt moeilijk, want je wappert echt uit aan het begin. Maar na een paar lessen vond ik het echt al heel erg leuk en ging het ook steeds beter.

Weet je nog hoe je eerste echte shorttrackwedstrijd verliep?  Ja, dat weet ik nog heel goed. Ik heb er nog filmpjes van. Als ik nu naar de start terugkijk zag dat er echt niet uit. Ik was altijd wel iemand die heel erg om zich heen zat te kijken. Terwijl je dat, zeker als je begint, echt niet moet doen bij shorttrack, daar ga je alleen maar langzamer van. Maar ik heb volgens mij die eerste keer wel nog een paar keer gewonnen, op de een of andere manier lukte het wel.

Wat maakt IHCL speciaal? Ik denk dat de trainers die wij hebben van echt hoog niveau zijn. Iedereen helpt elkaar. Ouders helpen elkaar. Het voelt echt wel als een soort familie. Het is een super hechte club.

Hoe kijk je uit naar de nieuwe ijshal? Ik heb er heel veel zin in. De ijsbaan wordt breder. Je hebt meer ruimte om te vallen.  Je kwam nu wel echt bijna meteen na een val de kussens in. Ik hoop dat we goed ijs krijgen.

Wat vind jij leuk aan shorttrack? De snelheid is echt geweldig, je gaat hard, er zijn meerdere mensen in de baan, het is een echte wedstrijd. Het is eigenlijk een beetje Formule 1 op het ijs. Je hebt verschillende tactieken: vooraan of achteraan beginnen, de bocht krap of wijd ingaan, inhaalacties. Het is een groot festijn waar je nooit weet wat de uitkomst gaat zijn.

Hoe pak jij dat tactische element aan? Goed van te voren voorbespreken met de coach: Met wie zit ik in de baan? Hoe rijden die mensen? Wat ga ik doen? Gewoon altijd proberen te winnen. Dat is het doel.

Wat is anders aan de manier waarop wij training geven? Wij besteden veel tijd aan de relay. Ik ben afgelopen seizoen ook zelf training gaan geven. Vanaf jongs af aan beginnen wij al met het aanleren van de relay. Hoe dat moet, hoe dat in wedstrijden gaat.

Wat vind jij leuk aan training geven? Ik vond omgaan met kleine kinderen sowieso altijd wel leuk. Toen werd ik gevraagd om training te geven en dacht ik, ik probeer het gewoon. Ik vind het heel erg leuk. Ze luisteren goed naar je, het is leuk om de kennis die jij hebt opgedaan aan een andere generatie over te brengen.

Wat neem jij mee als je training gaat geven? Ik merk zelf altijd dat de bochten nooit perfect zijn, dus dat blijft het grootste aandachtspunt. Hoe ga je de bocht in, de bocht inkijken, durven te hangen. Je moet echt leren die heup er in te gooien, dat is het belangrijkste.

Je hebt afgelopen seizoen de StarClass (internationale wedstrijden van hoger niveau) gereden, hoe was dat? Ik vond het echt heel spannend. Je gaat naar een nieuw niveau. Nieuwe mensen, andere scheidsrechters. Ik had er vooral heel veel zin in. Ik dacht: Ik heb het limiet gehaald, ik ben er, nu gaan we er ook voor. We gooien alles erin. Ik vond het ook heel goed gaan. Ik ben ook trots op mezelf, dat ik het dit jaar heb gehaald. Dat was echt wel een doel op mijn lijstje.

Heb je nog andere doelen op je lijstje staan? Zeker weten. Ik heb best wel wat doelen. Ik wil uiteindelijk in het KTT (KNSB Talent-Team Zuid-Holland) komen. Dan moet je ook meer gaan trainen, maar dat ben ik wel van plan. Je kan natuurlijk zeggen: Olympische spelen, Nederland team. Maar dat zijn lange termijn dromen. Ik wil nu zo snel mogelijk in het KTT komen, om daar ook grote stappen te gaan maken.

Hoe ziet een trainingsweek in de zomer er voor jou uit? Ik train best veel momenteel om goed voorbereid . Ik fiets drie keer per week. Ik heb twee keer per week droogtraining. Zelf doe ik ook nog een keer per week core.

Wie is jouw grootste shorttrackinspiratie? Het is eigenlijk altijd, nu nog steeds, Yara van Kerkhof geweest. Ze is echt een voorbeeld voor mij. Ze heeft natuurlijk problemen met haar hart gehad en heeft echt doorgezet om te komen waar ze wil zijn. Je ziet gewoon aan haar dat als je iets heel graag wilt en je doet je best en je hebt er plezier in, je er gewoon kan komen. Nu ook Xandra (Velzeboer), die heeft hele grote stappen gemaakt dit jaar. Haar inhaalacties aan de buitenkant eromheen, dat ze er zo snel explosief overheen kan klappen alsof het niks is. Dat is echt wel een groot voorbeeld.

Wat heb je nodig om een goede shorttracker te zijn? Doorzettingsvermogen. Op een gegeven moment wordt shorttrack ook mentaal. Als een rit niet goed is gegaan, moet je 20 minuten daarna gewoon weer door naar de volgende. Je moet omschakelen. Je hebt altijd na een rit wel 2 minuutjes waar je echt boos op jezelf kan zijn. En dat mag ook. Maar daarna moet je doorgaan. Je moet het ook echt willen. Als je het niet wil kom je er ook niet.

Hoe ga jij met dat snelle omschakelen om? Ik heb wel echt wel gehad dat ik boos op mezelf was. Meestal moet ik even met rust gelaten worden. Ik loop dan buiten de ijshal even een rondje om tot rust te komen, praat ik mezelf weer even moed in. En dan loop je gewoon weer die ijshal binnen, doe je je schaatsen aan, en dan ben je weer helemaal in je focus. Gewoon weer door.

Wat is jouw proces op een wedstrijddag? We krijgen altijd een soort van voedingsschema. Ik kijk dan daarnaar wat ik het beste kan eten op een dag. Ik zorg zelf altijd dat ik niet te zwaar ontbijt als ik een vroege wedstrijd heb. Dan de warming-up.  Bij een korte afstand wat explosiever, veel sprintjes, droogstartjes en sprongen. Ik zorg altijd dat ik goed rek en strek.

Wat is jouw favoriete afstand? De 500m. De 1000m vind ik ook steeds leuker. Dan heb je net wat langer de tijd om tactieken te bedenken en uit te voeren.

Heb je last van zenuwen bij een wedstrijd? Vroeger meer, nu heb ik er vooral gewoon veel zin in. Ik vond het echt wel spannend, zeker aan de start. Dit jaar mocht ik ook invallen bij het NK. Ik ging daar eigenlijk heen zonder zenuwen. Ik denk: ‘’Ik ga dit doen”. Dat werkte ook, het ging ook heel goed.

Hoe ga je om met die zenuwen als je ze wel krijgt? Ik heb van mijn trainer geleerd om dan even een paar keer rustig te ademen. Als je bij de start staat, even je ogen dicht doen en even rustig ademen. Of van te voren, in de heatbox.

Ben je bijgelovig? Ja, ik heb dat wel een beetje opgebouwd. Ik doe altijd eerst mijn linkerschaats aan en dan mijn rechter. Ik heb het ooit een keer andersom gedaan en toen ging het fout. Dan denk je toch: misschien ligt het aan die schaats.

Heb jij nog een gouden tip voor iemand die net begonnen is? Maak je slagen af, want met dat stappen kom je er niet. Maar mijn grootste tip is: Hou er plezier in.

Als iemand nog aan het twijfelen is over komen shorttracken bij IHCL, wat zou je dan tegen ze zeggen? Sowieso gewoon doen. Tuurlijk, altijd. Ik zou zeggen: Kom erbij! Je leert er veel dingen van. Bij shorttrack krijg je veel druk op je benen, je krijgt er echt wel kracht van. Je krijgt uithoudingsvermogen, snelheid, heel veel. De club is heel gezellig en je gaat er met heel veel plezier heen.